Isı Pay Ölçer, Kalorimetre Merkezi Sistem Isıtma Mahkeme Kararları

Yargıtay 20. hukuk dairesi e:2017/983, k:2017/9786

Anayapının yönetimi ve anayapıya ilişkin hususlar bağımsız bölüm maliklerince kat malikleri kurulunda alacakları karar ile mümkündür. Merkezi ısınma sistemli ana yapılarda ve sistemlerde merkezi veya lokal ısı veya sıcaklık kontrol cihazları ile bu cihazlara bağlı olarak giderin paylaşılmasının yapılması hususu faydalı giderlerdendir.

Kat Mülkiyeti Kanununun 42/1. maddesinde belirtilen faydalı giderler anayapının sayı ve arsa payı çoğunluğuyla verecekleri karar ile mümkündür. 5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanununun mevcut binalar için zorunluluk getirmediği, yönetmeliğin ise sistem kurulmasına ilişkin değil, uygulamaya ilişkin olması karşısında; ısı pay ölçer sisteminin ve bu sistemden vazgeçilmesine ilişkin kararlar ancak Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesine göre kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile alınabilecektir. Mahkemece ısı pay ölçer sisteminden vazgeçilmesine ilişkin kararın, Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesine göre kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile alınıp alınmadığı araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, 5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanununda ısı pay ölçer sisteminin zorunlu hale getirildiği ve kaldırılmasının yasal olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir….

YARGITAY 18. Hukuk Dairesi
2015/571 E.
2015/15173 K.

Özet;

Somut olayda, 10.11.2012 tarihli kat malikleri olağanüstü toplantısında alınan karar ile ısı pay ölçer sistemi takılmasına karar verildiği, ancak işlem gerçekleştirilmeden 15.02.2013 tarihli kat malikleri toplantısında alınan kararın iptal edildiği , ortada kat malikleri kurulunca ısı pay ölçer sisteminin takılması yönünde arsa ve sayı çoğunluğuyla alınmış bir karar da bulunmadığına göre mahkemece, kat maliklerinin iradesi yerine geçerek ısı pay ölçer sisteminin takılmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Yargıtay Kararı – 20. HD., E. 2017/2775 K. 2017/9612 T. 20.11.2017

Davacılar 14/09/2015 havale tarihli dilekçesinde; site yönetiminin dairelerde bulunan ısı payölçer saatlerini çalıştırıp faturalandırmadan tüm site sakinlerinden kanun ve yönetmeliklere aykırı olarak eşit miktarda yakıt parası topladığı gerekçesiyle faturalandırma sisteminin toplandığı panoların takılması, site yönetiminin dairelerde bulunan ısı payölçer saatlerini çalıştırıp faturalandırılması, faturalara göre yakıt parası toplanılması istenilmiş, mahkemece; ısı payölçer cihazlarının çalıştırılıp faturaların buna göre düzenlenmesi konusunda yönetim planında herhangi bir düzenlemenin bulunmadığı ayrıca kat malikleri kurulunda usulüne uygun olarak bu yönde alınmış bir karar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, faturalandırma sisteminin toplandığı panoların takılması, site yönetiminin dairelerde bulunan ısı payölçer saatlerini çalıştırıp faturalandırılması, faturalara göre yakıt parası toplanılması istemine ilişkindir.

SONUÇ: Isı payölçer cihazlarının çalıştırılıp faturaların buna göre düzenlenmesi hakkında yönetim planında düzenleme olmadığı ve kat malikleri kurulunda da alınmış bir karar bulunmadığı anlaşılmakla dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 20/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.

T.C YARGITAY 20. Hukuk Dairesi Esas: 2020 / 321 Karar: 2020 / 2894 Karar Tarihi: 14.09.2020

Dava dilekçesinde, Mimarsinan sitesinde 2007 yılında yürürlüğe giren 5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanununun ve buna dayalı olarak çıkartılmış bulunan yönetmelik hükümleri ile 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesine eklenen 4. bendi gereğince merkezi ısıtma ve sıcak su sisteminin bulunduğu yapılarda ısı paylaşım sistemine geçinmesinin zorunlu olduğunu ve bu konuda pay ölçer sisteminin kurulması hakkında 05/06/2011 tarihinde Kat Malikleri Genel Kurulunda karar alındığını, bu karardan sonra sistemin yapılmasına müteakip 20/11/2011 tarihli karar ile pay ölçer sisteminin uygulanmasının icra edilmesi yönünde genel kurulda karar verildiğini, 2011 sene sonu 2012 ve 2013 kışında sitede bu sistem uygulanmış ve sitenin doğalgaza ödediği metreküp bazında tasarruf sağlanmış olmasına rağmen bazı kat maliklerinin bu sistemin uygun bir sistem olmadığından bahisle 10/11/2013 tarihindeki genel kurulda bu sistemin uygulanmamasına karar alındığını, yakıt masrafının arsa payı nazara alınarak kat maliklerine dağıtılması sistemine dönüşüldüğünü ve 10/11/2013 tarihli kat malikleri genel kurulunun 7. gündem maddesinde pay ölçer sisteminin tartışılması 2013-2014 kış mevsiminde uygulanacak sisteme karar verilecek olması yazılı olmasına rağmen divan başkanını yaptığı hata nedeniyle genel kurul zaptında pay ölçer sisteminin oy çokluğuyla iptal edildi şeklinde yazılmasının gündem maddesinin muhtevasına aykırı olduğunu, ayrıca toplantıda 56 kişinin kabul oyuna karşı 19 muhalif oy ve 13 imzalı bir dilekçe olmasına rağmen 13 kişinin verdiği dilekçe zapta yazılmadığından zaptın hatalı düzenlendiğini, 56 kabul oyuna karşılık 32 muhalif oya rağmen kararın alındığını, bu sebeplerle 10/11/2013 tarihli kat malikleri toplantısında gündemin 7. maddesinin görüşülmesi ve gündeme aykırı olarak pay ölçer sisteminin oy çokluğuyla iptal edildiği şeklindeki kararın yok hükmünde sayılmasına ve iptal edilmesini 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun 33. maddesinin cezai hükümlerinin davalılar hakkında uygulanması istenilmiştir.

Mahkemece yapılan yargılama neticesinde davanın kabülü ile, 10/11/2013 tarihli kat malikleri kurulu toplantısında 7 nolu karar ile alınan “ısı pay ölçer sisteminin iptal edilmesi” kararının iptaline karar verilmiştir.Davalı tarafça yapılan temyiz talebi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 2017/983 Esas, 2017/9786 Karar sayılı ve 21/11/2017 tarihli ilamı ile,”Anayapının yönetimi ve anayapıya ilişkin hususlar bağımsız bölüm maliklerince kat malikleri kurulunda alacakları karar ile mümkündür. Merkezi ısınma sistemli ana yapılarda ve sistemlerde merkezi veya lokal ısı veya sıcaklık kontrol cihazları ile bu cihazlara bağlı olarak giderin paylaşılmasının yapılması hususu faydalı giderlerdendir. Kat Mülkiyeti Kanununun 42/1. maddesinde belirtilen faydalı giderler anayapının sayı ve arsa payı çoğunluğuyla verecekleri karar ile mümkündür.

5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanununun mevcut binalar için zorunluluk getirmediği, yönetmeliğin ise sistem kurulmasına ilişkin değil, uygulamaya ilişkin olması karşısında; ısı pay ölçer sisteminin ve bu sistemden vazgeçilmesine ilişkin kararlar ancak Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesine göre kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile alınabilecektir. Mahkemece ısı pay ölçer sisteminden vazgeçilmesine ilişkin kararın, Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesine göre kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile alınıp alınmadığı araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, 5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanununda ısı pay ölçer sisteminin zorunlu hale getirildiği ve kaldırılmasının yasal olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmediği” gereğine değinilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kabülü ile; 10/11/2013 tarihli kat malikleri kurulu toplantısında 7 nolu karar ile alınan “ısı pay ölçer sisteminin iptal edilmesi” kararının iptaline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava kat malikleri kurulu kararının iptali istemine ilişkindir.

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve bozmanın gereği yerine getirilerek, mahkemece iptali istenilen kat malikleri kurulu kararının Kat Mülkiyeti Kanunu 42. maddesi hükmü uyarınca yeterli çoğunluk sağlanmadan alındığının tespiti ile yazılı olduğu şekilde davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine 14/09/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.

T.C. Yargıtay Başkanlığı – 20. Hukuk Dairesi
Esas No.: 2017/2693
Karar No.: 2018/2026
Karar tarihi: 20.03.2018

Davacı vekili 04/06/2015 havale tarihli dava dilekçesi ile 5627 sayılı Kanunun 7. maddesi uyarınca 06/11/2013 tarihinde yapılan apartman genel kurul toplantısında kalorifer peteklerine ısı pay ölçer cihazının takılmasını talep ettiğini, bu talebi genel kurul tarafından oy birliği ile kabul gördüğünü, ancak 2014 yılında takılması gereken cihazların karara rağmen apartman yönetimi tarafından takılmadığını, herhangi bir kurul kararı olmadan önceki kararın iptali için kapıdan imza toplandığını beyanla uygulanmayan karar yönünden hâkimin müdahelesi gerektiğini belirerek davanın kabulünü talep etmiştir.

Mahkemece davanın kabulü ile … ili, … ….. Mah. … … .adresindeki … …. Sitesine ısı pay ölçer sisteminin kurulmasına, sistemin kurulması hususunda site yönetimine kararın kesinleşmesinden itibaren 2 aylık süre ve yetki verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Dava konusu uyuşmazlık 5627 sayılı Kanuna atıfla ısı pay ölçer sistemine geçiş amacıyla Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi uyarınca hakim müdahalesi talebini içermektedir.

6/11/2013 tarihli genel kurul kararının 2. maddesinde ısı pay ölçer takılması için gerekli alt yapı çalışmalarının hayata geçirilmesi hususunda karar alınmış olup bu kararın ısı pay ölçer takılmasına yönelik olmadığı araştırmaya yönelik olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda ortada kat malikleri kurulunca ısı pay ölçer sisteminin takılması yönünde arsa ve sayı çoğunluğuyla alınmış bir karar da bulunmadığına göre, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kat maliklerinin iradesi yerine geçerek ısı pay ölçer sisteminin takılmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 20/03/2018 günü oy birliği ile karar verildi.

Isı Pay Ölçer, Kalorimetre Merkezi Sistem Isıtma Mahkeme Kararları